Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lutego 2013 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Diana Cabaj

przy udziale

prokuratora Marka Rogowskiego z Prokuratury Rejonowej w Środzie Śląskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2013 r. sprawy

P. W. (1)

syna C. i A. zd. B. (...)

urodz. (...)

we W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 10 stycznia 2012 roku w M. przy ulicy (...), powiecie (...) z terenu stacji PKP M. działając wspólnie i w porozumieniu z P. W. (2), S. W. i T. G. zabrał w celu przywłaszczenia 31 sztuk podkładów kolejowych o łącznej wartości około 1600 złotych, czym działał na szkodę (...) SA (...),

tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.;

orzeka:

I.  uznaje oskarżonego P. W. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i za to, na podstawie tego przepisu, wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę grzywny w wysokości 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesza oskarżonemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 2 (dwóch) lat próby;

III.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres jego zatrzymania w sprawie od dnia 10 stycznia 2012r. do dnia 12 stycznia 2012r., co odpowiada czterem stawkom dziennym grzywny;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. opłatach w sprawach karnych, zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym opłaty, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE WYROKU

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Oskarżony P. W. (1)przejeżdżając pociągiem przez stację M.zauważył że na jej terenie jest złożona duża ilość stalowych podkładów kolejowych. P. W. (1)postanowił dokonać ich kradzieży a następnie sprzedać je na złom.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. W. (1), k. 56, 206.

Około godz. 22.00 w dniu 10 stycznia 2012r. P. W. (1)udał się z W.do M., celem dokonania kradzieży podkładów kolejowych swoim samochodem m-ki F. (...) nr rej. (...). Po drodze zabrał do pomocy swojego zięcia S. W., córkę P. W. (2)i znajomego T. G..

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. W. (1), k. 56, 206.

Po zajechaniu na teren stacji PKP w M. P. W. (1)wraz ze S. W.i T. G.zaczęli ładować do busa stalowe podkłady kolejowe, znajdujące się na stercie w pobliżu toru nr 9. W tym czasie P. W. (2)stała na czatach obserwując czy nikt nie nadchodzi. Oskarżony wspólnie z pozostałymi mężczyznami załadował do busa łącznie 31 sztuk podkładów kolejowych o łącznej wadze około 2 ton i wartości około 1.600 zł, które stanowiły własność (...) S.A. (...)we W..

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. W. (1), k. 56, 206.

zeznania świadka J. C., k. 21, 206v – 207,

protokół oględzin miejsca wraz z materiałem poglądowym, k. 24 – 40.

W drodze powrotnej do W. pojazd prowadzony przez oskarżonego został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy KPP w Ś.. Po tym jak policjanci ujawnili w samochodzie skradzione podkłady kolejowe, dokonali zatrzymania P. W. (1) i towarzyszących mu osób.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. W. (1), k. 56, 206,

protokół przeszukania pojazdu, k. 2 – 4.

Zatrzymane w pojeździe oskarżonego podkłady kolejowe w ilości 31 sztuk zostały w dniu 12 stycznia 2012r. zwrócone na teren stacji PKP w M..

Dowód:

pokwitowanie, k. 86,

zeznania świadka J. C., k. 21, 206v – 207.

W dniu 02 października 2012r. Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej w sprawie o sygn. akt II K 217/12 wydał wyrok skazujący S. W., P. W. (2) i T. G. za kradzież podkładów kolejowych w ilości 31 sztuk, dokonaną w dniu 10 stycznia 2012r. w M..

Dowód:

wyrok Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 02.10.2012r., sygn. akt II K 217/12, k. 181.

Oskarżony P. W. (1)ma 48 lat, jest rozwiedziony, utrzymuje się z prac dorywczych na budowie osiągając miesięcznie do 1.000 zł. Nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. W. (1), k. 56, 206.

P. W. (1)był karany sądownie. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 05.01.2011r., sygn. akt II K 695/10 P. W. (1)został skazany za przestępstwo z art. 291 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby i karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 10 zł każda.

Dowód:

informacja z K., k. 95,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 05.01.2011r., sygn. akt II K 695/10, k. 99.

Oskarżony P. W. (1)w toku całego postępowania przyznał się do zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia w których opisał okoliczności jego popełnienia.

Ponadto Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Ustalenia stanu faktycznego sąd poczynił w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego P. W. (1), zeznania świadka J. C. i wymienione na wstępie dowody o charakterze materialnym. Opierając się na wskazanych dowodach sąd miał na uwadze to, że tworzą one w pełni spójny i konsekwentny opis zdarzenia z dnia 10 stycznia 2012r, a brak jest okoliczności, które wskazywałyby na możliwość poczynienia odmiennych ustaleń.

Dokonując oceny przedstawionych powyżej dowodów sąd uznał, że sprawstwo i wina oskarżonego P. W. (1)w zakresie przypisanego mu czynu nie budzą wątpliwości. Oskarżony zrealizował swoim zachowaniem wszelkie znamiona występku z art. 278 § 1 k.k. tak w zakresie strony przedmiotowej jak i podmiotowej. P. W. (1)bowiem w dniu 10 stycznia 2012r. w M., działając wspólnie i w porozumieniu z P. W. (2), S. W.i T. G.zabrał w celu przywłaszczenia z terenu stacji PKP, 31 sztuk podkładów kolejowych o łącznej wartości około 1.600 zł, czym działał na szkodę (...) S.A.we W..

Sąd wymierzając oskarżonemu P. W. (1)karę za przypisane mu przestępstwo, baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości popełnionego czynu, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna osiągnąć wobec oskarżonego. Biorąc pod uwagę wskazane przesłanki, jak również okoliczności popełnionego czynu i wartość skradzionych rzeczy, sąd orzekł wobec oskarżonego karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Zdaniem sądu kara we wskazanym wymiarze pozostaje adekwatną sankcją, realizującą cele kary w wymiarze prewencji indywidualnej i generalnej.

Jednocześnie z uwagi na to, że oskarżony działał w celu osiągnięciu korzyści majątkowej, sąd na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu również karę grzywny w wysokości 60 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł. Orzekając karę grzywny wobec oskarżonego sąd miał na uwadze to, że będzie mogła ona podlegać skutecznemu wykonaniu z uwagi na zabezpieczenie majątkowe, dokonane w toku postępowania przygotowawczego.

Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres 2 lat próby, uznając, iż zastosowanie środka probacyjnego spełni swe wychowawczo – prewencyjne cele i będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Zgodnie z dyspozycją art. 63 § 1 k.k. sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny, jako kary podlegającej obecnie efektywnemu wykonaniu, okres jego zatrzymania w sprawie od dnia 10.01.2012r. do dnia 12.01.2012r., odpowiadający czterem stawkom dziennym grzywny.

Sąd nie uwzględnił wniosku pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego o orzeczenie wobec oskarżonego środka karnego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, na podstawie art. 46 § 1 k.k. Jak wynika z pokwitowania na k. 86 a.s. i dodatkowo zeznań J. C., skradzione przez P. W. (1) i pozostałych sprawców podkłady kolejowe w ilości 31 sztuk, odzyskane przez policję, zostały przekazane pokrzywdzonemu w dniu 12.01.2012r. Tym samym brak jest obecnie szkody, która mogłaby polegać naprawieniu.

Z uwagi na to, że oskarżony nie posiada stałego zatrudnienia, sąd zwolnił go z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, uznając że ich uiszczenie powodowałoby dla niego zbyt ciężkie skutki.

Sąd nie orzekł w wyroku o zasądzeniu od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego poniesionych przez niego kosztów procesu. W tym zakresie bowiem sąd nie dysponował przesłankami wskazującymi na ich wysokość, w szczególności brak było wniosku pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego o zasądzenie kosztów zastępstwa prawnego oskarżyciela posiłkowego. W tym miejscu wskazać jednakże należy, że „wniosek o zasądzenie od oskarżonego, co do którego zapadł wyrok skazujący, na rzecz oskarżyciela posiłkowego wyłożonych przez niego kosztów pełnomocnika może zostać zgłoszony również po zamknięciu przewodu sądowego czy nawet po wydaniu wyroku (zob. SN VI KZP 26/75, OSNKW 1975, nr 12, poz. 156)” [tak S. S. (1) w Komentarz aktualizowany do art. 627 Kodeksu postępowania karnego w (...) J. (red.), P. L. K., S. S. (2), Komentarz aktualizowany do art. 425-673 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego, LEX/el., 2012]

SSR Radosław Gluza