Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2015r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący:SSR Radosław Gluza

Protokolant:Karolina Raszowska

przy udziale prokuratora Tomasza Błaszczyka z Prokuratury Rejonowej w Środzie Śląskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2015r. w Ś.

sprawy

J. K. (1)

syna S. i R. z domu P.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 22 listopada 2014r. na drodze publicznej w miejscowości M. na ul. (...), gmina M. kierował samochodem marki F. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości – to jest mając 0,88mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc prawomocnie skazany za przestępstwa podobne wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 13 grudnia 2010r. sygn. akt II K 400/10 na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 12 sierpnia 2013r. do 19 września 2013r. w Areszcie Śledczym i od dnia 21 września 2013r. do 14 czerwca 2014r. w systemie dozoru elektronicznego, a dodatkowo czynu tego dopuścił się nie dostosowywując się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 17 stycznia 2013r. sygn. akt II K 584/12 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym,

tj. o przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

orzeka:

I.  uznaje oskarżonego J. K. (1) za winnego tego, że w dniu 22 listopada 2014r. na drodze publicznej – ul. (...) w miejscowości M., kierował samochodem marki F. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości – 0,88mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się, będąc prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 13 grudnia 2010r. sygn. akt II K 400/10 za przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 12 sierpnia 2013r. do 19 września 2013r. i od dnia 21 września 2013r. do 14 czerwca 2014r., a dodatkowo czynu tego dopuścił się nie dostosowywując się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 17 stycznia 2013r. sygn. akt II K 584/12 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, tj. popełnienia przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 178a § 4 k.k., wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. oraz art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego J. K. (1) środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat;

III.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. opłatach w sprawach karnych, zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym opłaty, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE WYROKU

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego, Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 listopada 2014r. około godz. 10.00 oskarżony J. K. (1) wyjechał wraz z żoną B. K. z S. do M. samochodem m-ki F. (...) o nr. rej. (...). Pojazdem kierowała B. K., gdyż oskarżony posiadał sądowy zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczony wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 17 stycznia 2013r., sygn. akt II K 584/12.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego J. K. (1), k. 31 – 32, 86 – 87,

zeznania świadka B. K., k. 33 – 34, 88v – 89,

odpis wyroku SR w Środzie Śl. z dnia 17.01.2013r., sygn. akt II K 584/12, k. 8.

Po dojechaniu do M. silnik w pojeździe m-ki F. (...) zaczął przerywać z powodu braku paliwa. B. K. zatrzymała samochód na ulicy (...), a następnie przekazała mężowi kluczyki i udała się do miejsca gdzie prowadzi handel.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego J. K. (1), k. 31 – 32, 86 – 87,

zeznania świadka B. K., k. 33 – 34, 88v – 89.

Oskarżony spotkał znajomego z którym pojechał na stację benzynową do K. i kupił paliwo. Po powrocie do M. J. K. (1) uzupełnił bak swojego samochodu i wypił 200 ml wódki, którą inna osoba nabyła wcześniej dla niego w sklepie (...).

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego J. K. (1), k. 31 – 32, 86 – 87.

Znajomy oskarżonego pomógł mu odpalić F. (...) biorąc go na hol. Po odczepieniu linki J. K. (1) postanowił pojechać na skład opału w M. na ul. (...), aby zamówić węgiel. Po dojechaniu na miejsce oskarżony zaparkował samochód i wszedł na teren składu opału prowadzono przez J. D.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego J. K. (1), k. 31 – 32, 86 – 87,

zeznania świadka A. N., k. 6 – 7, 88,

protokół oględzin płyty CD z nagraniem, k. 49 – 50.

Po opuszczeniu pomieszczenia biurowego J. K. (1) minął jednego z klientów - A. N., który stał w towarzystwie właściciela składu opału. Oskarżony wsiadł do swojego samochodu, odpalił silnik i ruszył. A. N., który wyczuł od J. K. (1) woń alkoholu, postanowił za nim pojechać, zawiadamiając jednocześnie Policję o nietrzeźwym kierującym. Oskarżony skręcił autem z ulicy (...) w ulicę (...), a następnie po dojechaniu do głównego skrzyżowania w M. skręcił w ulicę (...) i po przejechaniu około 200 metrów wjechał w bramę jednej z posesji. A. N., który cały czas jechał za J. K. (1), zatrzymał swój samochód za jego autem, blokując mu wyjazd. Następnie podszedł do oskarżonego i wyciągnął kluczyki ze stacyjki F. (...), za kierownicą którego siedział oskarżony.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego J. K. (1), k. 31 – 32, 86 – 87,

zeznania świadka A. N., k. 6 – 7, 88,

protokół oględzin płyty CD z nagraniem, k. 49 – 50.

A. N. skontaktował się z Komendą Powiatową Policji w Ś. i poinformował oficera dyżurnego o tym, że zatrzymał nietrzeźwego kierującego. Następnie oczekiwał wraz z oskarżonym na przyjazd patrolu, pilnując aby nie spożywał żadnych napojów.

Dowód:

zeznania świadka A. N., k. 6 – 7, 88.

J. K. (1) mówił A. N., że pił alkohol w godzinach nocnych i prosił go aby go puścił. Gdy ten odmówił oskarżony stwierdził: „k… ten węgiel drogo mnie będzie kosztował”.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego J. K. (1), k. 31 – 32, 86 – 87,

zeznania świadka A. N., k. 6 – 7, 88.

Po przybyciu na miejsce funkcjonariuszy z Komendy Powiatowej Policji w Ś., J. K. (2) został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu elektronicznym urządzeniem kontrolno – pomiarowym. Badanie wykazało u oskarżonego wynik wynoszący: 0,88 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu - o godz. 12.11, 0,84 mg/l o godz. 12:51 oraz 0,76 mg/l - o godz. 13.32.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego J. K. (1), k. 31 – 32, 86 – 87,

zeznania świadka A. N., k. 6 – 7, 88,

zeznania świadka D. W., k. 14,

protokół użycia urządzenia kontrolno – pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu, k. 3.

Oskarżony J. K. (1) ma 51 lat, jest żonaty, posiada na utrzymaniu córkę w wieku 13 lat. Oskarżony utrzymuje się z renty w wysokości 800 zł miesięcznie a ponadto podejmuje wraz z żoną zarobkowe prace sezonowe. J. K. (1) przeszedł w 2010r. operację usunięcia guza piersi i węzłów chłonnych a następnie chemioterapię i radioterapię. Od tego czasu oskarżony podejmuje hormonoterapię i pozostaje pod kontrolą poradni onkologicznej.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego J. K. (1), k. 31 – 32, 86 – 87,

dokumentacja lekarska dot. oskarżonego, k. 46 – 48, 84 – 85,

notatka urzędowa w trybie art. 213 § 1 k.p.k., k. 28.

J. K. (1) nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo. Leczy się psychiatrycznie w poradni zdrowia psychicznego z powodu organicznych zaburzeń osobowości, które manifestują się obniżeniem pamięci, uwagi, zaburzeniami w sferze myślenia, emocji i krytycyzmu. T. criminis oskarżony nie miał z przyczyn chorobowych zniesionej ani w stopniu znacznym ograniczonej zdolności rozpoznania znaczenia swojego czynu, jak też pokierowania swoim postępowaniem.

Dowód:

opinia sądowo – psychiatryczna, k. 42 – 45,

dokumentacja lekarska dot. oskarżonego, k. 46 – 48, 84 – 85.

Oskarżony był uprzednio karany sądownie. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 13 grudnia 2010r., sygn. akt II K 400/10 J. K. (1) został skazany za dwa przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby oraz środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat. Orzeczona wobec oskarżonego kara pozbawienia wolności została następnie zarządzona na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 24 kwietnia 2013r., sygn. akt II Ko 259/13. Oskarżony odbył w całości orzeczoną wobec niego karę pozbawienia wolności w okresie od dnia 12.08.2013r. do 19.09.2013r. oraz od dnia 21.09.2013r. do dnia 14.06.2014r., w Areszcie Śledczym we W. a następnie w systemie dozoru elektronicznego.

Dowód:

informacja z Krajowego Rejestru Karnego, k. 10 – 12,

odpis wyroku SR w Środzie Śl. z dnia 13.12.2010r., sygn. akt II K 400/10, k. 27,

odpis postanowienia SR w Środzie Śl. z dna 24.04.2013r., sygn. akt II Ko 259/13, k. 83,

odpis wyroku SR w Środzie Śl. z dnia 17.01.2013r., sygn. akt II K 584/12, k. 8,

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 17 stycznia 2013r., sygn. akt II K 584/12 J. K. (1) został skazany za przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby oraz środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat, obowiązujący w okresie od dnia 25 stycznia 2013r. do dnia 25 stycznia 2017r.

Dowód:

informacja z Krajowego Rejestru Karnego, k. 10 – 12,

odpis wyroku SR w Środzie Śl. z dnia 17.01.2013r., sygn. akt II K 584/12, k. 8.

Oskarżony J. K. (1) przyznał się do zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia, w których opisał okoliczności jego popełnienia.

Ponadto Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd Rejonowy oparł się na wyjaśnieniach oskarżonego, korespondujących z nimi zeznaniach świadków A. N., D. W. i B. K. oraz wymienionych na wstępie dowodach o charakterze materialnym.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy sąd uznał, że sprawstwo i wina oskarżonego w przedmiocie zarzuconego mu czynu nie budzą wątpliwości.

Zachowanie oskarżonego wypełniało znamiona występku z art. 178a § 4 k.k. Oskarżony bowiem, znajdując się w stanie nietrzeźwości określonym w art. 115 § 16 k.k., tj. mając 0,88 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, prowadził pojazd mechaniczny – samochód m-ki F. (...) o nr. rej. (...), w ruchu lądowym - jadąc drogą publiczną w miejscowości M.. Jednocześnie czynu tego oskarżony dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazanym za występek z art. 178a § 1 k.k. prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 13 grudnia 2010r., sygn. akt II K 400/10 za przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. i w czasie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 17 stycznia 2013r., sygn. akt II K 584/12.

Przypisując oskarżonemu popełnienie przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. sąd ustalił, że działał on w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k. Oskarżony był już bowiem uprzednio skazany za podobne przestępstwa z art. 178a § 1 k.k., na karę pozbawienia wolności w wymiarze 10 miesięcy, wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 13 grudnia 2010r., sygn. akt II K 400/10 i dopuścił się kolejnego przestępstwa w ciągu pięciu lat od zakończenia kary pozbawienia wolności. Ustalając w przypadku oskarżonego warunki z art. 64 § 1 k.k., sąd nie miał jakichkolwiek wątpliwości, że warunek wcześniejszego odbycia kary pozbawienia wolności wskazany w tymże przepisie spełnia taka kara odbyta poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego (tak m.in. wyrok SN z dnia 23.05.2014r., sygn. III KK 16/14, publ. Lex). Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, dozór elektroniczny definiowany jest jako system do wykonywania prawomocnie orzeczonej bezwzględnej kary pozbawienia wolności, polegający na kontrolowaniu zachowania skazanego przebywającego poza zakładem karnym, przy użyciu aparatury monitorującej. Tym samym odbycie kary w omawianym systemie nie zmienia jej istoty, jaką jest pozbawienie wolności o charakterze bezwzględnym. W tym zakresie wskazać należy, że w początkowym okresie obowiązywania ustawy o dozorze elektronicznym zawarto w jej art. 34 normę, w myśl której odbycie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego nie stanowiło przesłanki powrotu do przestępstwa, określonej w art. 64 § 1 k.k. lub przesłanki powrotu do przestępstwa skarbowego, określonej w art. 37 § 1 pkt 4 k.k.s. Wskazany przepis art. 34 cyt. ustawy został jednakże uchylony w wyniku nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 21 maja 2010 r. o zmianie ustawy o dozorze elektronicznym, która weszła w życie w dniu 25 czerwca 2010 r.

Czyn oskarżonego był zawiniony, nie zachodziły okoliczności wyłączające winę oskarżonego ani bezprawność jego czynu.

Sąd wymierzając karę oskarżonemu baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna osiągnąć wobec oskarżonego. W ocenie sądu kara 4 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzona oskarżonemu pozostaje karą adekwatną do popełnionego przez niego przestępstwa. Ustalając wymiar kary oskarżonemu sąd miał na uwadze przede wszystkim fakt jego uprzedniej karalności za podobne przestępstwa, jak również znaczny stopień jego nietrzeźwości. Jednocześnie jako okoliczności łagodzące sąd wziął pod uwagę właściwości i warunki osobiste oskarżonego oraz to, że przebyty przez niego odcinek drogi nie był znaczny.

Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania wobec oskarżonego J. K. (1) dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wymierzonej mu kary pozbawienia wolności. W ocenie sądu orzeczenie wobec oskarżonego wskazanego środka probacyjnego byłoby w analizowanej sytuacji niecelowe, ze względu na dotychczasową postawę oskarżonego. J. K. (1) był uprzednio dwukrotnie karany sądownie za przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. i z art. 178a § 4 k.k., gdzie pomimo wymierzania mu kar pozbawienia wolności przy zastosowaniu dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia ich wykonania, powracał on do przestępstwa. Istotne znaczenie dla negatywnej oceny prognozy kryminalistycznej w stosunku do oskarżonego ma również to, że działał w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k. Mając na uwadze wskazane okoliczności, sąd nie stwierdził aby w przypadku J. K. (1) mogła być mowa o szczególnie uzasadnionym przypadku przemawiającym za zastosowaniem środka probacyjnego, czego w przypadku przestępstwa z art. 178 § 4 k.k. wymaga art. 69 § 4 k.k. Oskarżony podejmuje co prawda w dalszym ciągu leczenie hormonalne i pozostaje pod opieką poradni onkologicznej, lecz nie ma obecnie miejsca sytuacja nasilenia jego choroby nowotworowej.

W punkcie II wyroku Sąd Rejonowy na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres trzech lat. Dokonując powyższego rozstrzygnięcia sąd miał na uwadze treść przepisu art. 43 § 2 k.k., zgodnie z którym w razie skazania sprawcy za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, popełnione w stanie nietrzeźwości, orzeka się zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych albo pojazdów mechanicznych określonego rodzaju oraz treść art. 43 § 1 k.k., zgodnie z którym zakaz prowadzenia pojazdów orzeka się w wymiarze od roku do 10 lat. Ustalając okres stosowania wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na trzy lata, Sąd Rejonowy sąd wziął pod uwagę przede wszystkim uprzednią karalność oskarżonego za przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. jak też wysokie stężenie alkoholu w jego organizmie. J. K. (1) kierując po raz kolejny samochodem w stanie nietrzeźwości niewątpliwie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w takim stopniu, iż wyprowadzić należy z tego wniosek, że prowadzenie przez niego pojazdów mechanicznych w chwili obecnej zagraża bezpieczeństwu w komunikacji, zaś oskarżony powinien przemyśleć swoje zachowanie, ażeby nie powodować takiego zagrożenia w przyszłości.

Sąd mając na uwadze aktualną sytuację majątkową oskarżonego J. K. (1) zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych,.

SSR Radosław Gluza