Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 sierpnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Wołowie w składzie:

Przewodniczący SSR Tomasz Paprocki

Protokolant Edyta Lickiewicz

po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2014 r.

sprawy

S. B., syna J. i S. z domu B., urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że

I. w okresie od 1 marca do 24 maja 2013 r. w miejscowości M., kilkukrotnie groził E. L. pobiciem oraz zabójstwem, przy czym groźba ta wzbudziła w zagrożonej uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, czym działał na szkodę wymienionej pokrzywdzonej,

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk w związku z art. 12 kk

II. w okresie od 1 marca do 24 maja 2013 r. w miejscowości M., kilkukrotnie groził I. S. pobiciem oraz zabójstwem, przy czym groźba ta wzbudziła w zagrożonej uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, czym działał na szkodę wymienionej pokrzywdzonej,

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk w związku z art. 12 kk

III. w okresie od 1 marca do 24 maja 2013 r. w miejscowości M., kilkukrotnie groził N. S. pobiciem oraz zabójstwem, przy czym groźba ta wzbudziła w zagrożonej uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, czym działał na szkodę wymienionej pokrzywdzonej,

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk w związku z art. 12 kk

IV. w okresie od 1 marca do 24 maja 2013 r. w miejscowości M., kilkukrotnie groził E. P. pobiciem oraz zabójstwem, przy czym groźba ta wzbudziła w zagrożonej uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, czym działał na szkodę wymienionej pokrzywdzonej,

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk w związku z art. 12 kk

V. w okresie od 1 marca do 24 maja 2013 r. w miejscowości M., kilkukrotnie groził M. U. pobiciem oraz zabójstwem, przy czym groźba ta wzbudziła w zagrożonej uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, czym działał na szkodę wymienionej pokrzywdzonej,

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk w związku z art. 12 kk

I.  na podstawie art. 66 § 1 kk i art. 67 § 1 kk warunkowo umarza postępowanie karne wobec oskarżonego S. B. o czyny opisane w części wstępnej wyroku, przyjmując, że w czasie ich popełnienia oskarżony miał w znacznym stopniu ograniczoną zdolność rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem, tj. warunkowo umarza postępowanie o czyny z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 31 § 2 kk na okres 2 lat próby;

II.  na podstawie art. 67 § 2 kk oddaje oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. W. Ś. kwotę 442,80 zł z VAT tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu z urzędu;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych, w tym od opłaty.

Sygn. akt VII K 696/13

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. B. zamieszkuje w M. w budynku wielorodzinnym nr (...). W budynku tym mieszkują również jego sąsiedzi, m.in. E. L., I. S., N. S., E. P. i M. U..

W okresie od 1 marca 2013 r. do 24 maja 2013 r. S. B., będąc pod wpływem alkoholu, kilkukrotnie groził wyżej wymienionym sąsiadom pobiciem i zabójstwem, używając takich słów, jak „zajebię cię”, „ja ci zaraz przypierdolę”, „ja cię kurwo zabiję”, „będziesz leżała, a ja cię kurwo dobiję”, „zdychaj kurwo”, „żebyś zdechła”, „zdychaj”. Nadto wymachiwał metalową rurką i drewnianą pałką.

Groźby te wzbudziły w sąsiadach uzasadnioną obawę ich spełnienia.

Dowód:

- zeznania G. L., k. 6,

- zeznania E. L., k. 12-13,

- zeznania I. S., k. 16-17,

- zeznania N. S., k. 20,

- zeznania E. P., k. 24,

- zeznania M. U., k. 28,

- zeznania A. W., k. 39-40,

- wyjaśnienia S. B., k. 46-47, 129.

W chwili popełnienia wyżej opisanych czynów S. B. miał w znacznym stopniu ograniczoną zdolność do rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

Dowód:

- opinia sądowo – psychiatryczno – psychologiczna, k. 104-108.

W toku postępowania przygotowawczego S. B. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył wyjaśnienia.

Przesłuchany przed sądem ostatecznie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów i stwierdził, że ma zaniki pamięci.

Sąd zważył:

W świetle zebranych dowodów sprawstwo oskarżonego nie budziło żadnych wątpliwości. Na sprawstwo oskarżonego wskazywały spójne, logiczne i wzajemnie się uzupełniające zeznania przytoczonych w ustaleniach faktycznych świadków. Dano im zatem wiarę.

Zeznania świadków korelowały z wyjaśnieniami oskarżonego złożonymi w postępowaniu przygotowawczym oraz tą częścią wyjaśnień złożonych przed sądem, w których oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

W tym stanie rzeczy nie ulegało wątpliwości, że oskarżony dopuścił się czynów opisanych w ustaleniach faktycznych sądu.

Wypowiadane przez oskarżonego groźby wzbudziły w pokrzywdzonych uzasadnioną obawę ich spełnienia.

Jak podawali świadkowie, obawiali się oskarżonego, bowiem posiadają wiedzę, że leczył się on psychiatrycznie i nie wiedzą do jakich ostatecznie czynów jest gotów się posunąć. Nadto wypowiadane przez siebie groźby oskarżony wzmacniał czasem prezentowaną postawą, a to ruchem w kierunku pokrzywdzonych, czy też wymachiwaniem pałką i rurką.

Pokrzywdzeni mieli zatem obiektywne powody, aby oskarżonego się obawiać.

Sąd uznał zatem, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił dyspozycje przestępstwa opisanego w art. 190 § 1 kk.

Sąd uznał za zasadne warunkowo umorzyć postępowanie, uznając karanie oskarżonego za niecelowe.

Wina i społeczna szkodliwość popełnionych przez oskarżonego czynów nie są zdaniem sądu znaczne. W szczególności, jeśli rozpatrywać je przez pryzmat warunków osobistych oskarżonego.

Oskarżony ma 70 lat i jak stwierdził w postępowaniu przygotowawczym, jest starszym człowiekiem i czasami przeszkadza mu, gdy osoby młode głośno się zachowują, a szczególnie ich małe dzieci. Przyznał, że wiosną 2013 r. był szczególnie podenerwowany w związku ze zwiększoną obecnością sąsiadów przed blokiem i że mógł wówczas używać słów wulgarnych i zagrozić pozbawieniem życia, gdyż bardzo się denerwuje.

Jak podali biegli, S. B. wykazuje psychologiczne wskaźniki organicznego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego pod postacią częściowych zaburzeń orientacji w czasie i miejscu, pamięci świeżej, uwagi, uczenia się na negatywnych doświadczeniach, zdolności planowania i przewidywania, nieprawidłowej oceny sytuacji, zniekształcania rzeczywistości w służbie zaspokajania własnych potrzeb, wśród których dominuje potrzeba picia alkoholu, stereotypia w myśleniu i zachowaniu, upośledzenie wglądu i krytycyzmu w ocenie własnych działań i pragnień oraz zdolności kontroli zachowania.

Głębokość i jakość tych zmian odpowiadających za wyżej opisane problemy poznawcze, funkcjonowanie społeczne oskarżonego w sposób istotny wpływa na jego zdolność do prawidłowej oceny sytuacji, dostosowanie do niej zachowania i pokierowania nim tak, by zachować obowiązujące normy współżycia.

Biegli rozpoznali u oskarżonego organiczne zaburzenia osobowości i zachowania oraz uzależnienie od alkoholu.

W tym stanie rzeczy, wobec znacznie ograniczonej zdolności oskarżonego do rozpoznania znaczenia swoich czynów i pokierowania swoim postępowaniem, sąd poszukiwał takiej reakcji na czyny oskarżonego, która uwzględniałaby te okoliczności, a z drugiej strony pozwoliła sprawować kontrolę nad oskarżonym. Sąd zdecydował zatem o warunkowym umorzeniu postępowania na maksymalny okres próby i objęciu oskarżonego dozorem kuratora.

Dozór kuratora pozwoli sprawować stałą kontrolę nad funkcjonowaniem oskarżonego wśród sąsiadów. Pozwoli również na mobilizowanie go do przyjmowania postawy zgodnej z zasadami współżycia społecznego. Oskarżony ma bowiem z tym problem, jak i w ogóle z samodzielnym funkcjonowaniem, czego dowodem jest fakt stawiennictwa na rozprawie z opiekunką z GOPS.

Nadto dozór kuratora z pewnością będzie się koncentrował na nakłanianiu oskarżonego do ograniczenia spożywania alkoholu, co pozwala przypuszczać, że oskarżony zmieni może zmienić swój sposób funkcjonowania i nie popełni przestępstwa w przyszłości.

Oskarżony utrzymuje się z renty w wysokości 726 zł oraz korzysta z pomocy Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej. Sąd zwolnił go zatem od zapłaty kosztów sądowych.