Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 września 2015 roku

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej Wydział I Cywilny

w składzie: Przewodniczący SSR Bartłomiej Rajca

Protokolant: Mirosława Mękarska

po rozpoznaniu na rozprawie

w dniu 26 sierpnia 2015 roku w Ś.

sprawy z powództwa W. K.

przeciwko (...) SA w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) SA w W. na rzecz powoda W. K. kwotę 2.485,06 zł (dwa tysiące czterysta osiemdziesiąt pięć złotych 06/100) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 22 lipca 2014 r. do dnia zapłaty,

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 1.949,12 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód W. K. wniósł do tut. Sądu w dniu 14 lipca 2014 r. pozew przeciwko stronie pozwanej (...) S.A. z/s w W. o zasądzenie kwoty 39.475,51 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 26.06.2014 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 2.417 zł. W uzasadnieniu swojego żądania powód podniósł, iż powód był właścicielem samochodu m-ki M. (...) nr rej. (...). W nocy z 29 na 30 kwietnia 2014 r. w miejscowości C., samochód powoda został uszkodzony (zdewastowany) przez nieznanych sprawców. O fakcie tym została powiadomiona Policja. Po przeprowadzeniu postępowania przygotowawczego postanowieniem z dnia 22.06.2014 r. postępowanie w tej sprawie zostało umorzone z powodu niewykrycia sprawców. Szkoda została zgłoszona u strony pozwanej, u której samochód był ubezpieczony w zakresie AC. W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego strona pozwana ustaliła wartość szkody na kwotę 78.760,59 zł, którą wypłaciła dopiero po otrzymaniu wezwania do zapłaty, w dniu 08.07.2014 r. Powód naprawił uszkodzony samochód. Koszt naprawy wyniósł 118.236,10 zł. Samochód został naprawiony przy użyciu wyłącznie oryginalnych części. Strona pozwana została wezwana do dobrowolnej zapłaty kwoty dochodzonej pozwem, na którą składa się różnica między faktycznym kosztem naprawy samochodu wynikającym z faktury a wypłaconym odszkodowaniem, ponieważ strona pozwana w znacznym zakresie zakwestionowała koszt naprawy oraz nie wypłaciła odszkodowania w pełnej wysokości.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu strona pozwana wskazała, że bezspornym w sprawie jest fakt, że w dniu 30.04.2014 r. wystąpiła szkoda w pojeździe powoda m-ki M. (...) o nr rej. (...). Poszkodowany powód zgłosił szkodę z dobrowolnego ubezpieczenia autocasco potwierdzonego polisa (...). Po zawiadomieniu o szkodzie strona pozwana przeprowadziła postępowanie likwidacyjne oraz postępowanie dotyczące ustalenia stanu faktycznego zdarzenia i zasadności roszczenia. Niezwłocznie w wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego strona pozwana przyznała i wypłaciła powodowi odszkodowanie w łącznej kwocie 78.760,59 zł. Przyznanie i wypłata odszkodowania nastąpiła w ramach zawartej umowy dobrowolnego ubezpieczenia autocasco. Zasady ustalania i wypłata odszkodowania określały ogólne warunki ubezpieczenia autocasco zawarte w (...) ogólne warunki ubezpieczeń komunikacyjnych zatwierdzone uchwałą zarządu (...) SA nr (...) z dnia 31.01.2012 r. (owu AC), będące integralną częścią umowy ubezpieczenia autocasco. Strona pozwana podniosła, że zgodnie z postanowieniami § 17 ust.6 owu AC w razie udokumentowania naprawy pojazdu rachunkami lub fakturami VAT bez uprzedniego uzgodnienia z (...) SA kosztów i sposobu naprawy, o którym mowa w ust. 5, ustalenie odszkodowania następuje na podstawie tych rachunków lub faktur VAT, ale zweryfikowanych przez (...) SA według zasad określonych w ust. 5. Strona pozwana podniosła, że powód żąda wypłaty odszkodowania stosując rażąco wygórowane stawki za naprawę pojazdu oraz użyte części zamienne, których nie uzgadniał z (...) SA, zatem niezrozumiałe jest postępowanie powoda, który żąda naprawienia szkody z umowy dobrowolnego ubezpieczenia autocasco, traktując ją jako szkodę z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Ponadto strona pozwana zakwestionowała przedstawioną przez powoda fakturę VAT nr (...) z wyceną części zamiennych oraz robocizną, albowiem została sporządzona z pominięciem postanowień i wytycznych z OWU autocasco. Ponadto wystawcą tej faktury jest warsztat naprawczy nie posiadający autoryzacji generalnego importera lub producenta m-ki M., w związku z czym brak jest dowodu potwierdzającego zakup i pochodzenie użytych do naprawy pojazdu oryginalnych części zamiennych asygnowanych logo M. (...). Strona pozwana podkreśliła, że w przypadku likwidowania szkody z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych strona pozwana nie ma prawa wskazywania poszkodowanemu sposobu naprawienia szkody, jednakże w przypadku dobrowolnego ubezpieczenia autocasco strony umowy są związane postanowieniami owu AC. Podniosła również, że brak jest podstaw do zasądzenia na rzecz powoda ustawowych odsetek ponieważ pozwany nie pozostawał i nie pozostaje w opóźnieniu w myśl przepisu art. 481 Kc.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód był właścicielem samochodu m-ki M. (...) nr rej. (...). W nocy z 29 na 30 kwietnia 2014 r. w miejscowości C., samochód powoda został uszkodzony (zdewastowany) przez nieznanych sprawców. O fakcie tym została powiadomiona Policja. Po przeprowadzeniu postępowania przygotowawczego postanowieniem z dnia 22.06.2014 r. postępowanie w tej sprawie zostało umorzone z powodu niewykrycia sprawców. Szkoda została zgłoszona u strony pozwanej w dniu 30.04.2015 r., u której samochód był w momencie szkody ubezpieczony w zakresie dobrowolnego ubezpieczenia autocasco (AC). W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego, w toku którego strona pozwana w dniu 07.07.2014 r. otrzymała ww. postanowienie Policji o umorzeniu dochodzenia, strona pozwana decyzją z dnia 08.07.2014 r. ustaliła wartość szkody na kwotę 78.760,59 zł, którą wypłaciła w dniu 08.07.2014 r. Powód naprawił uszkodzony samochód we własnym zakresie. Koszt naprawy wyniósł powoda 118.236,10 zł. Jeszcze w toku postępowania likwidacyjnego powód wezwał stronę pozwaną pismem z dnia 10.06.2014 r. do zapłaty kwoty 118.236,10 zł w terminie do dnia 25.06.2014 r. tytułem odszkodowania za uszkodzenia w jego pojeździe, przedkładając odpis faktury VAT nr (...) za części zamienne i naprawę samochodu.

bezsporne, a nadto dowody: - postanowienie o umorzeniu dochodzenia z dnia 22.06.2014 r. – k.6-7,- faktura VAT nr (...) – k.8-10, - dokumenty w aktach szkody strony pozwanej nr PL (...) – w załączeniu akt

Pojazd powoda został wyprodukowany w 2011 r. (zarejestrowany po raz pierwszy w dniu 04.03.2011 r.) i został ubezpieczony u strony pozwanej na okres od 14.02.2014 r. do 13.02.2015 r. jako pojazd, którego nie dotyczy wariant serwisowy ubezpieczenia.

Dowód: - fotokopia dowodu rejestracyjnego pojazdu powoda str. 32 z 40 oględzin pojazdu - w aktach szkody strony pozwanej nr PL (...) – w załączeniu akt,

- potwierdzenie pokrycia ubezpieczeniowego - w aktach szkody strony pozwanej nr PL (...) – w załączeniu akt,

Faktura VAT nr (...) dokumentująca poniesiony przez powoda koszt naprawy jego pojazdu w wysokości 118.236,10 zł obejmuje m.in. wykaz części użytych do naprawy tego pojazdu, które są częściami oryginalnymi używanymi, pochodzącymi z odzysku z pojazdów nie nadających się do naprawy. Części użyte do naprawy są o różnym stanie technicznym, widocznych śladach zużycia eksploatacyjnego oraz drobnych uszkodzeń, co wynika z dokumentacji fotograficznej na płycie CD załączonej do opinii biegłego sądowego. Ceny części wykazanych w fakturze stanowią 85 % cen części oryginalnych fabrycznie nowych według stanu cen (...) na miesiąc szkody i są zawyżone, gdyż winny one stanowić maksymalnie 55 % cen części nowych biorąc pod uwagę ich stan. Natomiast koszty naprawy i lakierowania wykazane w fakturze są porównywalne z wyceną według systemu A., stosowaną w opinii biegłego sądowego. Wartość rynkowa brutto pojazdu powoda w stanie sprzed zdarzenia z dnia 29/30.04.2015 r. wynosi 206.300 zł. Wartość rynkowa brutto pojazdu powoda w stanie uszkodzonym w wyniku zdarzenia z 29.30.04.2015 r. wynosi 125.000 zł. Koszt wykonanej naprawy ze zdarzenia z 29/30.04.2014 r. liczony według systemu A. winien wynieść 81.245,65 zł. Koszt ten zawiera w sobie koszt części oryginalnych producenta pojazdu pomniejszonych o 45 %.

Dowód: - opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej, zakresu uszkodzeń powypadkowych i jakości napraw, kalkulacji kosztów napraw powypadkowych M. B. – k.65-78

- wyjaśnienia biegłego - k. 94

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w niewielkim jedynie zakresie.

Dokonując ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie Sąd oparł się nie tylko na dowodach w postaci dokumentacji zaoferowanej przez strony, lecz również na dopuszczonej jako dowód w niniejszej sprawie opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej, zakresu uszkodzeń powypadkowych i jakości napraw, kalkulacji kosztów napraw powypadkowych. Sporządzona przez tego biegłego opinia nie wykazują sprzeczności z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej, które uzasadniałyby konieczność sporządzenia nowej opinii, a właśnie pod tymi względami należy oceniać opinię biegłych. Zgodnie bowiem z poglądem wyrażonym w orzecznictwie sądowym ( por m.in. wyrok SN z 7.04.2005 r. w sprawie II CK 572/04, opubl. w LEX nr 151656) specyfika oceny dowodu z opinii biegłego wyraża się w tym, że sfera merytoryczna opinii kontrolowana jest przez sąd, który nie posiada wiadomości specjalnych, w istocie tylko w zakresie zgodności z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej. Nadto w swoich wyjaśnieniach do opinii w niniejszej sprawie biegły odniósł się do zgłoszonych wątpliwości powoda m.in. wskazując źródła swoich ustaleń.

Zgodnie z art. 805 § 1 i 2 Kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę; świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie: przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku. Zgodnie zaś z obowiązującymi strony § 7 ogólnych warunków ubezpieczeń komunikacyjnych autocasco (owu AC – k.31-58), zatwierdzonych uchwałą zarządu (...) SA nr (...) z dnia 31.01.2012 r., zakresem ubezpieczenia AC objęte są szkody polegające na uszkodzeniu, zniszczeniu lub utracie pojazdu, jego części lub wyposażenia wskutek zajścia wypadku ubezpieczeniowego w okresie ubezpieczenia. Zgodnie z § 8 tychże owu umowę AC zawiera się – w przypadku pojazdów powyżej 3 roku eksploatacji – w wariancie optymalnym, o którym mowa w § 17 ust. 3 pkt 2, natomiast za zapłatą dodatkowej składki ubezpieczeniowej umowa AC może zostać zawarta z zastosowaniem wariantu serwisowego, o którym mowa w § 17 ust. 3 pkt 1, w przypadku pojazdów powyżej 3 roku eksploatacji. Zgodnie z § 17 ust. 1 i 3 owu AC w przypadku szkody częściowej (...) SA sporządza lub zleca sporządzenie kalkulacji kosztów naprawy lub protokołu szkody, w których uwzględniane są uszkodzenia pojazdu wynikające z wypadku ubezpieczeniowego. Koszty naprawy pojazdu ustalane są na podstawie następujących cen części zamiennych zakwalifikowanych do wymiany: 1) w wariancie serwisowym – cen części oryginalnych serwisowych 2) w wariancie optymalnym – cen części oryginalnych serwisowych, pomniejszonych w zależności od okresu eksploatacji pojazdu według wskaźników: okres eksploatacji pojazdu do 3 lat – procent pomniejszenia 30 %, okres eksploatacji pojazdu powyżej 3 do 5 lat – 45 %. Zgodnie z § 17 ust. 5 owu AC, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7, wysokość odszkodowania (...) SA ustala się na podstawie uprzednio uzgodnionych przez (...) SA z ubezpieczonym kosztów, z uwzględnieniem przewidzianych w owu zasad ich ustalania i sposobu naprawy pojazdu przez warsztat wykonujący naprawę. Zgodnie z § 17 ust. 6 w razie udokumentowania naprawy pojazdu rachunkami lub fakturami VAT bez uprzedniego uzgodnienia z (...) kosztów i sposobu naprawy, ustalenie odszkodowania następuje na podstawie tych rachunków lub faktur VAT, ale zweryfikowanych przez (...) SA, w oparciu o zasady zawarte w systemie A. lub E., z zastosowaniem norm czasowych operacji naprawczych określonych przez producenta pojazdu, stawki za roboczogodzinę ustalonej w oparciu o ceny usług stosowane przez warsztaty porównywalnej kategorii do warsztatu wykonującego naprawę, działające na terenie miejsca naprawy pojazdu, cen części zamiennych ustalonych stosownie do ust. 3 i 4 § 17 owu, cen materiałów lakierniczych i normaliów zawartych w systemach A. lub E..

Zgodnie z § 75 ust. 1 i 2 owu AC (...) SA dokonuje wypłaty odszkodowania w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku; gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe.

W niniejszej sprawie bezsporne było samo wystąpienie wypadku ubezpieczeniowego oraz, że w momencie jego zajścia strony łączyła umowa dobrowolnego ubezpieczenia majątkowego komunikacyjnego tzw. autocasco dotycząca tego pojazdu, oraz że szkoda miała charakter tzw. szkody częściowej (ani bowiem powód ani strona pozwana nie twierdzili, że koszt naprawy pojazdu powoda przekraczałby wartość rynkową pojazdu powoda w stanie sprzed zdarzenia z 29/30.04.2014 r., choć różnili się w tych twierdzeniach przyjętą wysokością tych kosztów), natomiast sporne było czy strona pozwana wywiązała się ze swojego zobowiązania wynikającego z tej umowy poprzez zapłatę całego stosownego świadczenia odszkodowawczego. Należy przy tym przyznać rację stronie pozwanej, że do ustalenia wysokości należnego powodowi odszkodowania mają zastosowanie zasady obowiązującej dobrowolnej umowy ubezpieczenia, a więc m.in. zasady ustalone w ogólnych warunkach ubezpieczeń mających zastosowanie do tej umowy, a nie zasady ustalania i wypłacania odszkodowań z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Mając zatem na uwadze przytoczone wyżej uregulowania stosownych ogólnych warunków ubezpieczeń AC, oraz mając na uwadze ustalenia stanu faktycznego, z którego wynika, że umowa ubezpieczenia pojazdu powoda została zawarta w wariancie tzw. optymalnym (o którym mowa w § 17 ust.3 pkt 2 owu AC gdyż tzw. wariant tzw. serwisowy z § 17 ust.3 pkt 1 nie miał zastosowania w umowie stron, a nadto pojazd powoda był w dacie szkody powyżej 3 roku eksploatacji, brak jest też dowodu na zapłatę dodatkowej składki, o której mowa w § 9 ust.1 owu AC), a do szkody doszło w okresie eksploatacji pojazdu powyżej 3 do 5 lat, oraz niekwestionowany przez powoda fakt, że powód naprawił pojazd i poniósł z tego tytułu koszty bez ich uprzedniego uzgodnienia z (...) SA i sposobu naprawy, według zasad z ust. 5 § 17 owu AC, dokumentując tę naprawę następnie fakturą VAT, strona pozwana miała prawo, zgodnie z § 17 ust. 6 owu AC, zweryfikować te koszty zgodnie z zasadą określoną w ust. 3 pkt 2 § 17 owu AC, a więc w ten sposób, że koszty naprawy pojazdu powoda winny być ustalone m.in. na podstawie cen części oryginalnych serwisowych pomniejszonych o 45 %, z zastosowaniem również pozostałych zasad, o których mowa w § 17 ust. 5 owu AC. Natomiast jak wynika z ustalonego stanu faktycznego tak ustalone koszty naprawy pojazdu powoda winny wynieść 81.245,65 zł, a nie 78.760,59 zł, którą to kwotę strona pozwana przyznała i wypłaciła powodowi. Zatem powodowi należy się dopłata świadczenia od strony pozwanej z tytułu wykonania zawartej umowy ubezpieczenia. Zatem po uwzględnieniu wypłaconej już powodowi przez stronę pozwaną kwoty, należy mu się dopłata świadczenia od strony pozwanej w kwocie 2.485,06 zł (81.245,65 zł - 78.760,59 zł) i taka też kwota została zasądzona od strony pozwanej na rzecz powoda w pkt I wyroku w niniejszej sprawie.

O odsetkach w części dotyczącej uzupełniającego świadczenia odszkodowawczego z umowy ubezpieczenia Sąd orzekł w oparciu o art. 481 § 1 Kc i ww. § 75 ust. 2 owu AC mając na uwadze wskazany w tym ostatnim uregulowaniu dodatkowy, 14-dniowy termin do wypłaty świadczenia. W związku z tym, że ostatnią okoliczność wymagającą wyjaśnienia w niniejszej sprawie należało uznać dostarczenie stronie pozwanej postanowienia Policji z dnia 26.06.2014 r. o umorzeniu dochodzenia w sprawie zniszczenia pojazdu powoda z powodu niewykrycia sprawców, co miało miejsce w dniu 07.07. (...)., ww. dodatkowy 14-dniowy termin winien być liczony od tej daty, co oznacza że powód może liczyć odsetki ustawowe za opóźnienie w płatności uzupełniającego odszkodowania dopiero od 22 lipca 2014 r. tj. od dnia następnego po upływie terminu 14 dni od dnia wyjaśnienia wszystkich okoliczności. W ocenie Sądu ubezpieczyciel może zająć stanowisko w sprawie przed upływem tegoż terminu, jednakże jego decyzja nie powoduje wówczas zmiany terminu wymagalności świadczenia, którego poszkodowany może dochodzić przed sądem najwcześniej w piętnastym dniu od tej daty (analogicznie na tle przepisu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22.03.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych … Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 14.06.2013 r., sygn. akt I ACa 539/13, Lex nr 1369453)

W pozostałym zakresie powództwo powoda ulegało oddaleniu jako bezzasadne o czym orzeczono w pkt II wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 Kpc dokonując ich stosunkowego rozdzielenia, mając na uwadze że powództwo okazało się zasadne w 6 % dochodzonej kwoty. Zasądzona od powoda na rzecz strony pozwanej kwota 1.949,12 zł stanowi różnicę 6 % celowych w rozumieniu art. 98 § 1 i 3 Kpc kosztów procesu poniesionych przez powoda (na które składały się: kwota 1.974 zł tytułem opłaty od pozwu, 2.417 zł tytułem należnej opłaty za czynności pełnomocnika powoda będącego adwokatem i kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, oraz koszty wynagrodzenia biegłego wypłaconego z zaliczki powoda w kwocie 990 zł, a więc w sumie kwota 6 % z 5.381 zł = 322,86 zł) i kwotą 94 % celowych kosztów procesu poniesionych przez stronę pozwaną (w kwocie 2.417 zł tytułem należnej opłaty za czynności pełnomocnika strony pozwanej będącego radcą prawnym i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, a więc kwota 94 % z 2.417 zł = 2.271,98 zł).

Z powyższych względów należało orzec jak w sentencji wyroku.